Buxus prijzen

Prijslijst - Buxus sempervirens

Prijzen zijn excl. 9% btw

Inleiding Buxus sempervirens.

Buxus slaat gemakkelijk aan, is goed in vorm te knippen en is in de winter en zomer groen. Door zijn vermogen na elke snoei opnieuw uit te lopen en toe te nemen in dichtheid is buxus een ideale hegplant. Buxus-heggen vervullen hun taak binnen de grenzen van onze tuin en is meer decoratief. Daarom is buxus zo op hun plaats in formele tuinen. Het toepassen van altijdgroene buxus vormelementen in de tuin is niet nieuw. De laatste overblijfselen zijn nog terug te vinden in oude boerderij-tuinen en in stadstuinen waarin haagjes en randjes van buxus de contouren van de tuin aangaven.

Tegenwoordig begint het gebruik van buxus weer waardering te krijgen in een aantal moderne tuinen. Architectonisch mag het gebruik van buxus elementen in de tuin gerust een winstpunt genoemd worden. Door de eeuwen heen heeft buxus sempervirens zijn bruikbaarheid bewezen, want hij heeft diverse pluspunten, eenmaal op rij geplant komt hij al heel spoedig in de gewenste vorm.

Historie van de Buxus sempervirens.

Vaak heeft de mens getracht de natuur naar zijn hand te zetten en met name de vorm. Waarschijnlijk stelde in de romeinse tijd de vormsnoeikunst weinig voor. Ongetwijfeld is er een Griekse invloed geweest omdat Griekse slaven in Rome als tuinlieden werden ingezet. Plinius de Jongere beschrijft zijn landgoed met daarin een laan afgezet met in rij geplante buxus. In de middeleeuwen heerste onrust en was er geen ruimte zich bezig te houden met de esthetische genoegens van het tuinieren. Toch werden in de kloostertuinen de bloembedden gescheiden door paden die waren afgezet met buxus. Pas in de latere middeleeuwen begint de interesse voor tuinieren weer op te leven. Met de Renaissance en Barok breekt de grote tijd van vormsnoei aan. Onder invloed van de Franse tuinkunst zullen uitbundiger krullende en slingerende buxusheggen zijn intrede doen. De Franse Barok invloed is bij voorbeeld zichtbaar in de tuinen van paleis Het Loo.

Informatie over de Buxus sempervirens.

Buxus benamingen.
Ofschoon buxus in ons land al eeuwen bekend is als tuinheester, komt hij hier niet in het wild voor. Bij de huidige generatie tuinliefhebbers staat hij bekend als buxus, maar vorige generaties spraken van palm(boompje). Andere namen zijn bospalm, grove palm, randpalm, streekpalm, voetpalm, wijpalm, paum en boompalm. De wetenschappelijke (Latijnse) naam van de 'gewone' Buxus luidt Buxus sempervirens ( altijdgroene buxus ). De Romeinen kenden hem onder de naam buxus en als leenwoord met min of meer landelijke aanpassingen leeft die benaming in vele Europese talen voort. In het Engels box, in het Frans als le buis en in het Duits als Buchsbaum. De Nederlandse benaming buksboom zou zowel een overname uit het Duits als een rechtstreekse ontlening aan het Latijn kunnen zijn. Daarnaast kennen we buxus in onze taal onder de ( vaak oude ) namen, bus, bokspalm, bosseboom en vele streekvarianten als palma, pallema, palmhout en palmij.

Botanische kenmerken van Buxus.
In landen rond de Middellandse Zee, waar buxus sempervirens inheems is, beperken zijn afmetingen zich niet tot die van struik, maar groeit hij vaak uit tot boom. Zijn geschiktheid tot het vormen van allerlei figuren en heggen hebben de buxus bij tuinlieden van alle tijden geliefd gemaakt. De 1 - 2 cm grote, enkelvoudige bladeren van de buxus staan tegenover elkaar, zijn gaaf van rand en qua vorm ovaal met een stompe punt. De onderkant is lichter dan de bovenkant. De bladeren van de buxus zijn leerachtig, donkergroen en blijven in de winter aan de struik. De kleine mannelijke buxus bloemen hebben alleen meeldraden, de vrouwelijke een vruchtbeginsel met drie stempels.

Mannelijke zowel als vrouwelijke bloemen van de buxus komen op dezelfde plant voor, ze zitten in bundels, de mannelijke langs de rand. In ons land bloeit de buxus als regel niet, omdat hij voortdurend geknipt wordt. Laten we hem vrij uitgroeien dan vertoont hij op wat latere leeftijd de onopvallende bloeiwijzen, geelgroen, in de oksels van de buxusbladeren. De bloemen verschijnen in maart/april en geven overvloedig stuifmeel af. De zaden van de buxus zitten in een leerachtig vruchtdoosje. Als ze rijp zijn, zijn ze bruinzwart van kleur en worden ze door zich plotseling te openen van het doosje weggeslingerd. In onze streken kiemen ze moeilijk. Het kiemen kan gemakkelijk drie jaar duren. Vermenigvuldiging van buxus vindt hier dan ook altijd door stek plaats.

Oude gebruiken met Buxus.
De naam palm voor buxus is misleidend, want met echte palmbomen heeft de plant niets uit te staan. De naamgeving is te danken aan het eeuwenoude gebruik bij katholieken om op Palmzondag de altijdgroene takken van de buxus, gewijd door de priester, aan de kerk af te halen. Ze dienden in onze streken als vervangers van de echte palmtakken. Aan de gewijde takken werd goddelijke kracht toegekend, die onheilen als blikseminslag en misoogst kon verijdelen.

Medicinale waarde van Buxus.
In de geneeskunde speelt de buxus geen rol van betekenis. Uit de plant die licht giftig is, kan de stof auxine worden gewonnen, die vroeger als purgeermiddel en narcoticum werd aangewend. Ook de oude volksgeneeskunst kent de buxus weinig belang toe. Alleen als middel tegen vallende ziekte genoot buxus enige bekendheid.

Hoeveel Buxus moet ik planten?

De buxussen worden afhankelijk van de grootte op gelijkmatige afstand geplant. Per strekkende meter ca 6 tot 8 buxus bosjes. Voordat ze in de grond gaan moeten ze worden bevochtigd. Dit zorgt ervoor dat de wortels sneller de aarde vasthouden. 

Wanneer moet ik Buxus planten?

De beste periode om te planten is september/oktober of maart/april/mei. Het voordeel van planten in het najaar is dat de buxusplanten het volgende groeiseizoen al aardig aangeslagen zullen zijn, zodat ze een voorsprong hebben op de in het voorjaar aangeplante soortgenoten. Bij sterk drogend weer in het voorjaar is water geven aan te bevelen. Erg vaak zal dit niet nodig zijn, want buxus is een taai gewas waarbij normaal gesproken weinig uitval voorkomt. 

Onderhoud Buxus sempervirens?

De buxus moet tweemaal per jaar worden geknipt, vóór de langste dag en in augustus/september. Buxus kan als gevolg van het knippen verbranden. Bladeren die vanuit het duister opeens aan de brandende zon worden blootgesteld krijgen het hard te verduren. U kunt de kans op schade verminderen om bij sombere dagen te knippen. Knip bij voorkeur 's avonds.